Sequoia’s Roelof Botha warns founders about chasing sky-high valuations as the firm doubles down on its selective approach
دولت ترامپ شروع به خرید سهام مستقیم در شرکت‌های آمریکایی کرده است، اما نه به عنوان اقدامات موقت بحرانی مانند سال ۲۰۰۸، بلکه به عنوان بخشی دائم از سیاست صنعتی. این اقدامات پرسش‌های جالبی را برمی‌انگیزد، از جمله اینکه وقتی کاخ سفید در جدول سرمایه‌گذاری یک شرکت حاضر شود، چه اتفاقی می‌افتد.
در رویداد «تک‌کرانچ دیس‌رابت» هفته گذشته در سان فرانسیسکو، رئوف بوتا، سرپرست جهانی سکویا کپیتال، دقیقاً با همین پرسش مواجه شد و پاسخ او لبخند آگاهی را در میان حضار انبوه سالن برانگیخت: «برخی از خطرناک‌ترین عبارت‌های جهان این است: “من از طرف دولت هستم و آمده‌ام کمک کنم.”»
بوتا که خود را «به طور ذاتی، نوعی متفکر لیبرترین و طرفدار بازار آزاد» توصیف می‌کند، گفت که سیاست صنعتی در جای خود و زمانی که منافع ملی ایجاب کند، جایگاه خود را دارد. «تنها دلیل اینکه آمریکا به این روش متوسل شده، این است که سایر کشورهایی که با آنان در رقابت هستیم، از سیاست صنعتی برای پیشبرد صنایع استراتژیک خود استفاده می‌کنند که ممکن است در درازمدت به منافع آمریکا آسیب برسانند.» به عبارت دیگر، چین دارد این بازی را انجام می‌دهد، بنابراین آمریکا نیز مجبور است همراهی کند.
با این حال، ناراحتی او از حضور دولت به عنوان سرمایه‌گذار مشترک، در طول حضورش در صحنه کاملاً مشهود بود. و این بدگمانی فراتر از واشنگتن است. در واقع، بوتا در بازار امروز، طنین نگران‌کننده‌ای از سیرک تأمین مالی دوران همه گیری می‌بیند، اگرچه در روی صحنه از به کار بردن واژه «حباب» خودداری کرد. او با بیان دیپلماتیک‌تری گفت: «فکر می‌کنم در دوره شتابی باورنکردنی هستیم» و همزمان درباره تورم ارزش‌گذاری هشدار داد.
او به حضار گفت که درست در همان صبح روزی که در صحنه حاضر شد، سکویا درباره یکی از شرکت‌های سبد سرمایه‌گذاری‌اش جلسه توجیهی برگزار کرد که ارزش آن در طول سال ۲۰۲۱، تنها در عرض دوازده ماه از ۱۵۰ میلیون دلار به ۶ میلیارد دلار صعود کرد، فقط برای اینکه دوباره سقوط آزاد کند و به زمین برگردد. «چالشی که بنیان‌گذاران و تیم در داخل شرکت با آن مواجه می‌شوند این است که احساس می‌کنید روی این مسیر صعودی قرار دارید، و سپس در نهایت موفق می‌شوید، اما این موفقیت آن‌طور که زمانی امید داشتید، نیست.»
او ادامه داد که وسوسه برانگیز است که برای حفظ این شتاب، به جذب سرمایه ادامه دهید، اما هرچه ارزش‌گذاری سریع‌تر اوج بگیرد، سقوط آن می‌تواند سخت‌تر باشد و هیچ چیز به اندازه ناپدید شدن ثروت کاغذی، یک تیم را دلسرد و ناامید نمی‌کند.
توصیه او به بنیان‌گذارانی که در این آب‌های کف‌آلود در حال حرکت هستند، دوگانه بود: اگر حداقل برای دوازده ماه آینده نیازی به جذب سرمایه ندارید، این کار را نکنید. او گفت: «احتمالاً بهتر است که به ساختن ادامه دهید، چون شرکت شما ۱۲ ماه بعد، ارزش بسیار بیشتری خواهد داشت.» از طرف دیگر، افزود اگر شش ماه دیگر به سرمایه نیاز دارید، همین حالا و در شرایطی که جریان نقدینگی برقرار است، اقدام کنید، زیرا بازارهایی مانند بازار کنونی می‌توانند به سرعت راکد شوند.
بوتا که به قول خودش در دبیرستان زبان لاتین خوانده، برای تأکید بر این نکته، به اسطوره‌شناسی کلاسیک متوسل شد: «من داستان ددالوس و ایکاروس را به زبان لاتین خوانده‌ام. و این ایده برای من ماندگار شد که اگر خیلی سخت و سریع پرواز کنی، بال‌هایت ممکن است آب شود.»
وقتی بنیان‌گذاران، نظرات بوتا درباره بازار را می‌شنوند، با دقت گوش می‌دهند و این قابل درک است. سبد سرمایه‌گذاری این شرکت شامل سرمایه‌گذاری‌های اولیه روی انویدیا، اپل، گوگل و پالو آلتو نتورکس است. بوتا همچنین حضورش در دیس‌رابت را با خبری درباره دو صندوق سرمایه‌گذاری جدید سکویا آغاز کرد: صندوق‌های جدید سرمایه‌گذاری بذری و خطرپذیر که ۹۵۰ میلیون دلار دیگر برای سرمایه‌گذاری در اختیار این شرکت قرار می‌دهند و بوتا روی صحنه گفت که این صندوق‌ها «اساساً همان اندازه صندوق‌هایی هستند که شش، هفت سال پیش راه‌اندازی کردیم.»
اگرچه سکویا در سال ۲۰۲۱ ساختار صندوق خود را تغییر داد تا بتواند سهام عمومی را برای دوره‌های طولانی‌تری نگه دارد، بوتا تأکید کرد که این شرکت در هسته خود، همچنان بسیار بر سرمایه‌گذاری در مراحل اولیه متمرکز است. او گفت که در طول دوازده ماه گذشته، سکویا در ۲۰ شرکت در مرحله بذری سرمایه‌گذاری کرده که نه مورد از آن‌ها در زمان تأسیس بوده‌اند. «هیچ چیز هیجان‌انگیزتر از این نیست که از همان ابتدا با بنیان‌گذاران شریک شوی.» او ادامه داد: «سکویا بیشتر شبیه پستانداران است تا خزندگان. ما ۱۰۰ تخم نمی‌گذاریم تا ببینیم چه می‌شود. ما مانند پستانداران، تعداد معدودی فرزند داریم و سپس باید به هر کدام توجه زیادی کنیم.»
او گفت این استراتژی ریشه در تجربه دارد. «در ۲۰ تا ۲۵ سال گذشته، در ۵۰ درصد از مواردی که ما سرمایه‌گذاری بذری یا خطرپذیر انجام داده‌ایم، نتوانسته‌ایم سرمایه را به طور کامل بازگردانیم که این [آمار] ما را متواضع نگه می‌دارد.» بوتا گفت پس از اولین زیان کامل خود، از شدت شرمندگی و خجالت در یک جلسه شرکا گریه کرد. «اما متأسفانه، این بخشی از کاری است که باید انجام دهیم تا به استثناها دست یابیم.»
علت موفقیت سکویا چیست؟ بالاخره شرکت‌های زیادی در مراحل بذری سرمایه‌گذاری می‌کنند. بوتا بخشی از این موفقیت را مرهون فرآیند تصمیم‌گیری‌ای دانست که حتی زمانی او دو دهه پیش به این شرکت پیوست، غافلگیرش کرده بود: هر سرمایه‌گذاری نیاز به اجماع شرکا دارد و رأی هر شریک بدون در نظر گرفتن سابقه یا عنوان، وزن یکسانی دارد.
او توضیح داد که این شرکت هر دوشنبه، جلسات شرکا را با یک نظرسنجی ناشناس آغاز می‌کند تا طیف نظرات درباره مطالب و اسنادی که از شرکا خواسته شده در طول آخر هفته مطالعه کنند، مشخص شود. گفت‌وگوهای خصوصی و پشت پرده ممنوع است. بوتا گفت: «آخرین چیزی که می‌خواهید این است که ائتلاف‌هایی شکل بگیرد. هدف ما اتخاذ تصمیم‌های سرمایه‌گذاری بزرگ است.»
این فرآیند ممکن است صبر را بیازماید – بوتا یک بار شش ماه را صرف متقاعد کردن شرکا برای یک سرمایه‌گذاری رشد کرد – اما او متقاعد شده که این فرآیند ضروری است. «هیچ کس، حتی من، نمی‌تواند یک سرمایه‌گذاری را به زور بر شرکا تحمیل کند.»
علیرغم موفقیت سکویا، یا شاید به دلیل آن، بحث‌برانگیزترین موضع بوتا این است که سرمایه‌گذاری خطرپذیر واقعاً یک دسته دارایی نیست، یا حداقل نباید با آن به عنوان یک دسته دارایی برخورد کرد. او روی صحنه به صراحت گفت: «اگر ۲۰ شرکت برتر سرمایه‌گذاری خطرپذیر را از نتایج صنعت حذف کنید، ما [به عنوان یک صنعت] در واقع بازدهی کمتری از سرمایه‌گذاری در یک صندوق شاخصی داریم.» او به ۳۰۰۰ شرکت سرمایه‌گذاری خطرپذیر که هم‌اکنون تنها در آمریکا فعال هستند اشاره کرد که سه برابر زمانی است که بوتا به سکویا پیوست. او گفت: «ریختن پول بیشتر در دره سیلیکون، شرکت‌های بزرگ بیشتری خلق نمی‌کند. در واقع، این امر [تمرکز] را رقیق می‌کند و در واقع کار را برای ما سخت‌تر می‌کند تا تعداد معدودی از شرکت‌های خاص بتوانند رشد و شکوفایی کنند.»
به نظر او، راه حل این است: کوچک بمانید، متمرکز بمانید و به خاطر بسپارید که «فقط تعداد محدودی شرکت مهم و تأثیرگذار وجود دارند.» این فلسفه‌ای است که دهه‌ها به سکویا خدمت کرده است. و در شرایطی که دولت آمریکا می‌خواهد در جدول سرمایه شرکت‌ها حاضر شود و سرمایه‌گذاران خطرپذیر پول را به سمت هر چیزی که حرکت می‌کند پرتاب می‌کنند، این شاید غیرمتعارف‌ترین توصیه ممکن باشد.
Sequoia Capital