نهنگ‌ها چگونه از خشکی به دریا بازگشتند؟

حدود ۴۰۰ میلیون سال پیش، اجداد تمامی جانوران چهاراندام از دریا خارج شدند، اما ۳۵۰ میلیون سال بعد، اجداد نهنگ‌ها مسیر معکوس را پیمودند و دوباره با زندگی در آب سازگار شدند. امروز، نهنگ‌ها به عنوان بزرگ‌ترین موجودات دریایی با تکنیک‌های شکار پیشرفته و تاریخچه‌ای شگفت‌انگیز شناخته می‌شوند.

به گزارش در لحظه، شگفت‌انگیز است که نزدیک‌ترین خویشاوند زنده نهنگ‌ها، اسب آبی است. در حالی که این دو موجود از نظر زیستگاه، رژیم غذایی و ظاهر تفاوت‌های بسیاری دارند، تحقیقات نشان می‌دهد که آن‌ها جد مشترکی داشتند که روزگاری در خشکی زندگی می‌کرد.

از پاکیسِتوس تا نهنگ‌های امروزی

یکی از نخستین اجداد نهنگ‌ها، پاکیسِتوس بود که ۵۰ میلیون سال پیش در کنار اقیانوس تتیس (منطقه‌ای که امروزه در پاکستان و هند قرار دارد) زندگی می‌کرد. این جانور چهارپا که هم از ماهی‌ها و هم از حیوانات خشکی‌زی تغذیه می‌کرد، استخوان گوش خاصی داشت که به آن امکان می‌داد زیر آب بشنود.

پس از آن، گونه‌هایی مانند آمبولوسِتوس و دورودون به‌تدریج زندگی در آب را کاملاً پذیرفتند. تا حدود ۳۴ میلیون سال پیش، نهنگ‌ها به دو گروه تقسیم شدند:

1. نهنگ‌های بی‌دندان که برای تغذیه از پالیده‌خواری استفاده می‌کنند.
2. نهنگ‌های دندان‌دار که به شکارچیانی قدرتمند مانند نهنگ‌های قاتل و دلفین‌ها تبدیل شدند.

چرا نهنگ‌ها تا این حد بزرگ شدند؟

تحقیقات نشان می‌دهد که نهنگ‌های امروزی، برخلاف اجداد کوچکی که روزگاری به اندازه یک بز بودند، به دلیل مزایای تکاملی مانند حفظ گرما، افزایش بازده شنا و کاهش خطر شکار شدن، به این اندازه عظیم رسیده‌اند. آب محیطی است که محدودیت‌های گرانشی را کاهش می‌دهد و به همین دلیل نهنگ‌ها توانسته‌اند تا این حد رشد کنند.

منبع: زومیت

اخبار روزعلم و دانش