تاثیر منفی ماندن در ترافیک بروی سلامت روان
محققان کرهای میگویند طولانیشدن زمان رفتوآمد روزانه میتواند با ابتلا به مشکلات سلامت روان ازجمله افسردگی ارتباط داشته باشد.
به گزارش در لحظه، محققان کرهای در مطالعهای بزرگ از ارتباط بین ماندن در ترافیک و بهتبع آن طولانیشدن زمان تردد و بیماریهای مرتبط با سلامت روان از جمله افسردگی خبر میدهند.
مطالعه جدیدی که روی بیش از 23 هزار نفر انجام شده، نشان میدهد. شهروندان کره جنوبی که روزانه بیش از یک ساعت در رفتوآمد هستند. 16 درصد بیشتر از کسانی که کمتر از 30 دقیقه رفتوآمد دارند. علائم افسردگی را تجربه میکنند.
هیچکس نمیخواهد در ترافیک گیر کند. تحقیقات مختلف نشان میدهد ترافیک میتواند برای سلامتی ما مضر باشد. رفتوآمدهای طولانی روزانه به دلیل کاهش زمان فعالیت بدنی میتواند اثرات بدی روی سلامت جسمی هم داشته باشد.
مطالعه حاضر نشان میدهد نشستن در ترافیک حتی میتواند فشار خون شما را افزایش دهد. البته بالارفتن فشار خون به دلیل نشستن طولانی مدت و حرص خوردن نیست، بلکه به دلیل آلودگی هوایی که رانندگان استنشاق میکنند، میتواند روی فشار خون آنها تأثیرگذار باشد.
کره جنوبی با طولانیترین زمان رفتوآمد بالاترین نرخ افسردگی را دارد
کره جنوبی ظاهراً طولانیترین زمان رفتوآمد را دارد و بالاترین نرخ افسردگی را در میان کشورهای عضو OECD به خود اختصاص داده است. بااینحال، تحقیقات کمی در بین کشورهای آسیایی در مورد تأثیر سفرهای طولانی مدت روی سلامت روان انجام شده است.
«دونگ ووک لی»، محقق بهداشت عمومی دانشگاه «اینها» در کره جنوبی و همکارانش دادههای مربوط به بیش از 23 هزار نفر را مورد بررسی قرار دادند. شرکتکنندگان این مطالعه در یک نظرسنجی به پرسشهایی براساس شاخص رفاهی سازمان جهانی بهداشت پاسخ دادند. این نظرسنجی نشان میداد که میانگین زمان رفتوآمد روزانه 47 دقیقه است. بنابراین اگر فردی 5 روز در هفته کار کند، یعنی تقریباً 4 ساعت در هفته در رفتوآمد خواهد بود. در عین حال، یکچهارم شرکتکنندگان از مجموع 23415 پاسخدهنده، گزارش کردند که علائم افسردگی را تجربه کردهاند.
اگرچه این مطالعه علت و معلولی را نشان نمیدهد، اما ارتباط بین رفتوآمدهای طولانی و ضعف سلامت روان را در میان مردان مجردی که بیش از 52 ساعت در هفته کار میکنند و بچه هم ندارند، بهخوبی نشان میدهد. در میان زنان، رابطه بین زمان طولانی رفتوآمد و بروز علائم افسردگی در بین قشر کمدرآمد و آنهایی که دارای فرزند بودند، بیشتر خود را نشان میداد.
سن، ساعات کار هفتگی، درآمد، شغل و نوع شغل ازجمله عواملی هستند که میتوانند بر سلامت روان افراد تأثیر بگذارند. دادههای این نظرسنجی ملی در کره جنوبی، روشهای حملونقلی را که مسافران استفاده میکنند، مشخص نکرده است. بااینحال، مطالعه انجام شده در سال 2018 روی حدود 4500 شرکتکننده در بریتانیا نشان میدهد تغییر روش تردد مثلاً دوچرخه سواری یا پیادهروی میتواند سلامت روان را تقویت کند.
منبع: دیجیاتو