تأثیرات سندرم عصبی مرتبط با پرواز فضایی (SANS) بر دید فضانوردان
براساس یک پژوهش جدید، ۷۰ درصد از فضانوردانی که بین ۶ تا ۱۲ ماه را در ایستگاه فضایی بین‌المللی (ISS) گذرانده‌اند، تغییرات قابل‌توجهی را در دید خود تجربه کرده‌اند. این تغییرات به دلیل وضعیتی به نام سندرم عصبی مرتبط با پرواز فضایی (SANS) رخ می‌دهند که شامل علائمی مانند تورم عصب بینایی، صاف شدن پشت چشم و تغییرات کلی در بینایی است. این سندرم زمانی اتفاق می‌افتد که مایعات بدن در شرایط ریزگرانشی جابه‌جا میشوند و فشار زیادی به چشم‌ها وارد می‌شود.
به گزارش در لحظه، خوشبختانه، این تغییرات بینایی معمولاً پس از بازگشت فضانوردان به زمین معکوس میشوند. در برخی موارد، استفاده از عینک اصلاحی در طول مأموریت می‌تواند برای مدیریت علائم کافی باشد. با این حال، آثار طولانی‌مدت این شرایط هنوز به طور کامل مشخص نشده‌اند و این چالشی بزرگ برای آژانس‌های فضایی به‌شمار می‌رود، خصوصاً برای مأموریت‌های طولانی‌مدت به سیاره مریخ.
از سوی دیگر، آژانس‌های فضایی و محققان در حال تلاش برای درک بهتر این سندرم و یافتن راه‌حل‌هایی برای پیشگیری یا درمان آن هستند. مطالعات اخیر نشان داده‌اند که تغییرات ساختاری در چشم فضانوردان شامل کاهش سفتی چشم، فشار داخل چشم و دامنه پالس چشمی است که با علائمی مانند کاهش اندازه چشم و تورم عصب بینایی همراه است.
این پژوهش‌ها همچنین به شناسایی فضانوردانی که ممکن است در معرض خطر بالاتر آسیب‌های چشمی باشند، کمک کرده و می‌تواند راهی برای پیش‌بینی مشکلات آینده چشم فضانوردان در طول مأموریت‌های طولانی‌مدت باشد.